Ο Νικηφόρος Καμπουρόπουλος αποφοίτησε από τη σχολή LE MONDE το 2008. Απέκτησε την πρώτη εργασιακή εμπειρία κατά τη διάρκεια της πρακτικής του άσκησης, την οποία πραγματοποίησε στο ξενοδοχείο Hilton στην Αθήνα. Μετά το τέλος της πρακτικής άσκησης, συνέχισε να εργάζεται στο ξενοδοχείο παράλληλα με το 2ρο έτος σπουδών του. Στη συνέχεια, παρακολούθησε ένα τετράμηνο πρόγραμμα μετεκπαίδευσης στο Institut Paul Bocuse μέσω του Εκπαιδευτικού Ομίλου LE MONDE.
Στον επαγγελματικό στίβο μπήκε επισήμως όταν εργάστηκε στο εστιατόριο Nicolas le Lec (βραβευμένο με 2 αστέρια Μichelin) και στη συνέχεια στο group του Alain Ducasse στο Périgord της Γαλλίας. Αυτή τη στιγμή, εργάζεται ως sous chef στο εστιατόριο Monte Carlo στην Κηφισιά.
Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το επάγγελμα της μαγειρικής;
Ο πατέρας μου ήταν στον χώρο του επαγγέλματος. Ήταν ιδιοκτήτης εστιατορίου στη Γαλλία. Εγώ δούλευα μαζί του από το 1993 αλλά στη σάλα όχι στην κουζίνα. Αποφάσισα να σπουδάσω επαγγελματική μαγειρική έτσι ώστε να αποκτήσω τις σωστές βάσεις που χρειάζεται ένας επαγγελματίας chef, εφόσον εργαζόμουν ήδη στο χώρο.
Γιατί επέλεξες τον Εκπαιδευτικό Όμιλο LE MONDE για να σπουδάσεις;
Όταν πήρα την απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μαγειρική, έκανα μια έρευνα μέσω internet και φυλλαδίων για να επιλέξω την κατάλληλη σχολή. Όταν πέτυχα τη σχολή LE MONDE με τράβηξε αρχικά η εικόνα και ήρθα να δω το κτήριο. Η αρχική εντύπωση ήταν άριστη, η τιμή μου φάνηκε πολύ λογική, είχε και πολύ καλό όνομα ενώ ήταν η μόνη σχολή που πρόσφερε περισσότερες ώρες πρακτικής εξάσκησης από τις υπόλοιπες.
Πώς θα έλεγες ότι σε βοήθησε η εμπειρία σου εξωτερικό στη μετέπειτα επαγγελματική σου σταδιοδρομία;
Θα έλεγα ότι με βοήθησε ιδιαίτερα η «σκληρότητα» που αντιμετώπισα στον εργασιακό χώρο. Εννοώ ότι στη Γαλλία υπάρχει περισσότερη αυστηρότητα στον εργασιακό χώρο, η κουζίνα λειτουργεί σαν στρατόπεδο. Από τη LE MONDE πήρα τις βάσεις που χρειαζόμουνα και πήγα στην πηγή. Επίσης, στο Institut Paul Bocuse υπήρχαν σπουδαστές από διάφορες περιοχές του κόσμου και επομένως υπήρχε ανταλλαγή απόψεων σχετικά με διαφορετικές γαστρονομικές κουλτούρες από ολόκληρο τον κόσμο.
Τι θα ήθελες να πετύχεις εσύ προσωπικά στον χώρο της γαστρονομίας;
Την τελειότητα. Για μένα η μεγαλύτερα χαρά είναι η γευστική απόλαυση που ενθουσιάζει τον πελάτη. Γενικά ευχαριστιέμαι όταν φτιάχνω ένα φαγητό και βλέπω άμεσα την ευχαρίστηση σε αυτόν που το δοκιμάζει. Όσον αφορά στους προσωπικούς μου στόχους, μέχρι στιγμής είμαι ευχαριστημένος που κατάφερα να γίνω sous chef. Στο μέλλον θα ήθελα να είμαι chef σε οποιοδήποτε εστιατόριο στην Ελλάδα (όχι απαραίτητα δικό μου) και να καταφέρω να κερδίσω 3 αστέρια Μichelin για το εστιατόριο.
Ποια θα έλεγες ότι είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του επαγγέλματος;
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι η ευχαρίστηση που νιώθω καθώς η ανδρεναλίνη μου ανεβαίνει όταν μαγειρεύω. Ωστόσο, θα έλεγα ότι κάποιος πρέπει να αγαπάει πολύ το επάγγελμα αυτό γιατί είναι πολύ σκληρές οι συνθήκες εργασίας. Πολλές οι ώρες, βαριές συσκευές, πολύ κρύο και πολλές φωνές. Μόνον αν αγαπάς πραγματικά αυτό το επάγγελμα μπορείς να πετύχεις.
Θα ήθελες να συμπληρώσεις κάτι, που πιθανόν να παραλείψαμε και το οποίο θα ήθελες να αναφέρεις;
Πιστεύω ότι όποιος θέλει να «προχωρήσει» στη μαγειρική, πρέπει να ταξιδέψει. Είναι πολύ σημαντικό να δει κάποιος διαφορετικές αντιλήψεις γύρω από τη γαστρονομία, ώστε να μην παραμένει κολλημένος στα ίδια πράγματα. Είναι πολύ θετική η ανάμιξη και η ανταλλαγή απόψεων.
Απρίλιος 2009
