Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μαγειρική;
Ήταν το hobby μου από μικρή. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου έτρεχα στην ποδιά της γιαγιάς μου να δω τι μαγειρεύει και να την βοηθήσω. Πάντα με ηρεμούσε η μαγειρική και με έκανε να νιώθω δημιουργική και ελεύθερη. Ήθελα να μπω στο ναυτικό, όπου και έδωσα εξετάσεις αλλά τελικά η μαγειρική ήταν αυτή που με κέρδισε.
Υπάρχουν σημαντικά πράγματα για σένα που θυμάσαι από τις σπουδές σου;
Γενικά είναι πολλά αυτά που έχω να θυμάμαι από τις σπουδές μου. Αλλά ένα από τα πιο σημαντικά είναι ότι ήμουν από τους τυχερούς σπουδαστές που είχαν για καθηγητή τους στην ιστορία μαγειρικής τον Αλέξανδρο Γιώτη, ο οποίος με έκανε να αγαπήσω την παράδοση του κάθε λαού, αλλά και την παράδοση του ίδιου μου του τόπου.
Πώς ήταν το επαγγελματικό σου ξεκίνημα;
Μετά από τις δυο πρακτικές που έκανα μέσω της σχολής στο ολυμπιακό χωριό το 2004 και στην Κύπρο το 2005, ξεκίνησα να εργάζομαι σε ένα αργεντίνικο εστιατόριο. Από τα πρώτα βήματα μου εργάστηκα σκληρά.
Σήμερα που βρίσκεσαι;
Σήμερα είμαι Ex. Head Chef στο εστιατόριο και ξενοδοχείο του Nobu Matsuhisa στη Marbella της Ισπανίας και είμαι η πρώτη γυναίκα Chef στην εταιρία σε αυτή την θέση.
Μπορείς να μας αναφέρεις τους πιο σημαντικούς σταθμούς της επαγγελματικής σου πορείας ως σήμερα;
Έχω εργαστεί για μικρό χρονικό διάστημα στην Αυστραλία. Δούλεψα στην Κρήτη στη μεγάλη αλυσίδα ξενοδοχείων ’’Robinson club Hotels”, στην Αυστρία και στην Ισπανία. Και τα τελευταια 8 χρόνια είμαι στην εταιρία του Chef Nobu Matsuhisa, μαζί με τον οποίο έχω εργαστεί σε διάφορα μέρη όπως Dubai, Morocco, Paris, Cannes, Bodrum, Slovakia.
Πως νιώθεις για το επάγγελμά σου μετά από όσο καιρό ασχολείσαι με αυτό;
Αγαπώ αυτό που κάνω και κάθε μέρα με κάνει να νιώθω ζωντανή. Πάντα όταν μαγειρεύω, το κάνω από την καρδιά μου γιατί αυτό θέλω να μεταδώσω στους πελάτες μου. Μέσα από τη μαγειρική εξελίσσομαι και νιώθω δημιουργική. Το επάγγελμα του Chef εξελίσσεται κάθε μέρα. Νέες τεχνοτροπίες, προϊόντα, σκεύη είναι αυτά που με ιντριγκάρουν και με κάνουν να αγαπώ ακόμα περισσότερο τη δουλειά μου.
Τι θα έλεγες σε κάποιον που θα αποφάσιζε να ασχοληθεί με το επάγγελμά σου;
Αυτό που λέω στους chef μου είναι να έχουν πάντα τα ματιά τους ανοιχτά, να ταξιδεύουν όσο μπορούν και να βάζουν στόχους.
Πρέπει να αγαπάει κανείς αυτό το επάγγελμα. Να είναι σεμνός και με ήθος. Δεν είναι αγγαρεία, είναι δημιουργία. Θα στερηθεί πολλές χαρές αλλά θα πάρει κιόλας, Από την ώρα που θα επιλέξει αυτό το επάγγελμα πρέπει να ξέρει ότι κάνει λειτούργημα. Να ξέρει ότι αυτό που έχει στην κάρδια του το μεταδίδει μέσα από το φαγητό του. Δεν πρέπει να σταματά να μελετά και να ερευνά. Πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση συνέχεια. Θα αφιερώσει αρκετές ώρες μέσα στις κουζίνες, θα θυσιάσει ακόμα και τα ρεπό του – ακούγεται σκληρό αλλά έτσι είναι – όμως στο τέλος θα γευτεί τη μαγεία αυτού του επαγγέλματος. Και κάτι πολύ σημαντικό, να κάνουν σταθερά βήματα. Θα υπάρξουν πολλοί που θα τους προσφέρουν να αναλάβουν εστιατόρια, αλλά μονό αν είναι έτοιμοι, πρέπει να το κάνουν αυτό. Σε μια μέρα δεν γίνεσαι αρχιμάγειρας πρέπει να χτίσεις γερές βάσεις για να πάρεις αυτό το ρίσκο.
Θα ήθελες να συμπληρώσεις κάτι;
Θέλω να συγχαρώ τον Όμιλο Le Monde για το αξιόλογο έργο που κάνει. Χαίρομαι πολύ που εξελίσσεται η σχολή και δημιουργεί αξιόλογους επαγγελματίες.
Φεβρουάριος 2018
